Afgelopen week kwam het thema onveiligheid op de werkvloer opnieuw groot in het nieuws. Voorbeelden als seksuele intimidatie, pesten, ongewenste omgangsvormen en discriminatie kwamen langs, evenals het niet adequate handelen van de leiding. Nieuws waar je triest van wordt, maar waar ook met de nodige realiteitszin naar moet worden gekeken.
Intensief
Het is algemeen bekend dat in organisaties als de politie, waar intensief en onder moeilijke omstandigheden moet worden samengewerkt, het gevaar van ongezonde werkrelaties en onveiligheid altijd op de loer ligt. Veiligheid binnen is een thema van alle tijden en van alle situaties waar mensen in teams samenwerken.
Alert
Het is naar mijn mening de verantwoordelijkheid van alle collega’s, leiding en uitvoering, operationeel en ondersteunend, om hier alert op te zijn en te interveniëren. Voor eenieder geldt iedere dag de vraag: heb ik voldoende meegewerkt om het werkklimaat veilig te houden. Niet alleen: heb ik meegedaan aan pesten of ongewenst gedrag, maar heb ik weggekeken of ben ik in actie gekomen. Als het misgaat, verdient het slachtoffer onvoorwaardelijke steun en is de leiding verantwoordelijk voor een effectieve aanpak.
En wanneer is een organisatie veilig? Voor mij geldt de toetsvraag: zou ik mijn kinderen zonder angst bij de politie laten werken?
Interne veiligheid
Als vakbond hebben we ook een belangrijke functie om mee te werken aan die interne veiligheid. Niet alleen als het gaat om goede beleidsafspraken en uitvoering, maar ook bij belangenbehartiging. Ik spreek de wens uit dat de zomervakantie voor velen de welverdiende rust brengt en niet een tijdelijk vlucht uit een onwerkbare werksituatie is.
Miriam Barendse
